غذای کهن؛ ساندویچ ماهی!

این لقمه ساده، لقمه ای با طعمی از گذشته های دور است؛ ترکیبی ساده اما دلنشین که از روزهای پرخاطره نسل های پیشین به امروز رسید است.

- این لقمه ساده، لقمه ای با طعمی از گذشته های دور است؛ ترکیبی ساده اما دلنشین که از روزهای پرخاطره نسل های پیشین به امروز رسید است.

خبرگزاری مهر ، گروه مجله: هوا بوی برف می داد و خورشید کم رمق پشت ابرهای خاکستری پنهان شده بود.

سکوت سرد کوچه ها تنها با صدای گام های عجول عابران و بخار نفس هایشان شکسته می شد.

از سر کار که به خانه برگشتم، دلم چیزی گرم و ساده می خواست؛ لقمه ای که نه فقط شکم، بلکه دل را هم آرام کند.

همان لحظه، یاد لقمه های مادربزرگ افتادم؛ لقمه هایی که در سرمای زمستان، جادویی از گرما بودند.

مادربزرگ همیشه می گفت: لقمه باید دل آدم را گرم کند.

عصرهای زمستان، روی پله های آشپزخانه ی کوچک و قدیمی اش می نشستم و نگاهش می کردم.

تکه ای نان تازه برمی داشت، کمی کره ی محلی روی آن می مالید و کنسرو ماهی تُنی را که همیشه در قفسه داشت باز می کرد.

تُن را با جعفری خردشده و چند قطره آبلیمو مزه دار می کرد و روی نان می گذاشت.

اما راز خوشمزگی این لقمه، سیب زمینی های پخته و زعفرانی بود که همیشه کنارش آماده داشت.