در ستایش خلوت: فواید فراموش شده تنها بودن

در دنیای پرهیاهوی امروز، خلوت گزینی اغلب با تنهایی اشتباه گرفته می شود؛ درحالی که می تواند فرصتی برای رشد، آرامش و ارتباط با خود باشد.

- تنهایی واقعی توجه را به درون متمرکز می کند.

این زمان برای آرام گرفتن و تأمل است.

زمانی که برای خودمان از نظر احساسی در دسترس هستیم نه دیگران.

وقتی تنهایی مان را این گونه سپری می کنیم، فواید آن نمایان می شود: احساس استراحت و تجدید قوا می کنیم، وضوح فکری و تعادل احساسی به دست می آوریم، احساس آزادی بیشتری داریم و ارتباط عمیق تری با خودمان برقرار می کنیم.

اما اگر به شلوغی خو گرفته باشیم، دل کندن از آن می تواند سخت باشد.

اگر به نگاه کردن به صفحه نمایش عادت کرده باشیم، ممکن است ترس داشته باشیم که به درون خود نگاه کنیم و اگر مهارت هایی برای تأیید اینکه تنها بودن یک نیاز انسانی طبیعی و سالم است نداشته باشیم، آن گاه زمان تنهایی مان را با احساس گناه، عجیب بودن یا خودخواهی هدر می دهیم.

اهمیت بازنگری در مفهوم تنهایی اگرچه افزایش تمایل به تنها بودن در میان آمریکایی ها نوعی چالش برای الگوهای فرهنگی رایج آن جامعه به شمار می آید و دگرگونی نگرش ها نسبت به تنهایی کار آسانی نیست، تحقیقاتی هرچند محدود، اما در حال گسترش، نشان می دهند که می توان این نگاه را تغییر داد و این تغییر، اثربخش نیز است.