پارک معروف نیویورک که روی خانه سیاهان بنا شد

ـ همه ی ما تا حدودی با سنترال پارک آشنایی داریم؛ همان مستطیل سبزی که در دل آسمانخراش های نیویورک جا خوش کرده است.

این پارک تاریخ جالبی دارد و پیش از تبدیل شدن به پارک، روستایی به نام (سنکا) متعلق به سیاه پوستان بوده است.

روستای سِنِکا در سال 1825 میلادی ساخته شد و بین خیابان های 82 و 89 امتداد یافت.

این روستا محل زندگی برده های آفریقایی_آمریکایی بود که آزاد شده بودند.

پس از گذشت بیست سال، این مکان که به محل زندگی سیاه پوستان تبدیل شده بود، توسط سفید پوستان صاحب نفوذ منهتن به یک پارک (پارک مرکزی نیویورک/ سنترال پارک نیویورک) تبدیل شد.

اندرو ویلیامز و ایپوانی دیویس که از فعالان مبارزه با بردگی سیاهان بودند، منطقه سنکا را ساختند.

آنها سفید پوستان را برای فروش زمین به سیاه پوستان اقناع کردند.

در آن زمان به ندرت پیش می آمد سیاهان ـ چه برده باشند یا نه ـ صاحب زمین شوند.

اما تعداد کمی از سفیدپوستان هم بودند که فروش زمین به سیاه پوستان را می پذیرفتند.

جامعه آفریقایی های منهتن کم کم شکل گرفت.

آنها خانه هایی را بنا کردند و چند اسطبل نیز به آن افزودند.

سه کلیسا و مدرسه نیز در سنکا بنا و ایده داشتن خانه در سنکا برای سیاهان وسوسه برانگیز شد، زیرا صاحب زمین شدن یعنی داشتن حق رأی و دور شدن از محله های فقیرنشین جنوبی منهتن.