هشدارهای «تلخ» مبارزان روزهای سخت/ چرا یاران امام لب به انتقاد و گلایه گشوده اند؟

از مردان و زنان مبارز دهه های 30، 40 و 50 و البته از پایه گذاران نظام چهره های زیادی دیگر در قید حیات نیستند و آنها که هنوز هستند، چه آنها که مدار راست سیاست رفته اند و چه آنها که به چپ چرخیده اند و حتی آنها که خارج از این طیف طی طریق کرده اند، - پایگاه خبری جماران: از سیدحسن خمینی تا ناطق نوری، از روحانی تا لاریجانی، باهنر، و.

در راهپیمایی 22 بهمن حضور داشتند؛ همان شخصیت هایی که این روزها گاه و بیگاه نقدهایی به سیستم اداره کشور و رویه حاکم شده بر برخی نهادهای مهم نظام وارد می کنند، اما در بزنگاه ها خط قرمز می کشند بین آنجا که اصل نظام و حاکمیت مطرح است و آنجا که بحث بر سر رویه های فکری و سیاسی جریاناتی خاص وجود دارد.

اما نقدها به چیست؟ پیام این حضورها چیست؟ نگرانی ها بر سر چیست؟ زبان تلخ اما دلسوزانه مبارزان روزهای سخت زبان مبارزین روزهای انقلاب و روزهای سخت، زبان تلخی است؛ چون این طیف شجاعت لازم برای گفتن حرف هایشان را دارند و اگر قرار بود شجاع نباشد انقلابی نمی شدند.

به همین جهت در روزهایی که ما احیانا نپسندیم، ممکن است زبان تلخی پیدا کنند.

این ارزشمند است؛ حضرت امام تعبیری دارند و می گویند انتقاد و بلکه تخطئه از الطاف خفیه الهی است؛ البته انتقاد برای اصلاح و نه برای مچ گیری و کینه ورزی و از بین بردن، برای ساختن.