سازگران بازار مسگران

از حال و هوای چهارباغ به سمت میدان جهانی نقش جهان گام برمی داریم، میدانی که بازار مسگرانش در سوی غربی آن برای هر شهروند اصفهانی و هر دوستدار نام و نشانی از اصفهان، - بسیار آشناست.

اگرچه سالهاست که باید گوش تیز کرد تا این بازار را از صدایش شناخت، اما هنوزهم صدای ضرب آهنگ ممتد چکش بر مس از این بازار شنیده می شود.

صدا ما را نیز به خود فرا می خوانَد و به بازار مسگرانِ میدانی وارد می شویم که نقش جهانش خوانده اند و چه جلوه درخشان و شکوه مندی رخ می نماید از ظروف برساخته از مس و صدایی که اگرچه به نفس افتاده است، اما قطع نمی شود.

یکی یکی از کنار حجره ها می گذریم تا صدای ممتد فرود چکش بر مس را بیابیم.

اندک اند، بسیار اندک و شاید در شمار انگشتان یک دست هم نیایند.

بازار مسگرانِ امروز از روزهای شکوه دیروزش فاصله ای بسیار دارد اما هستند معدود هنرمندانی که به هنر مسگری، شهره آفاق اند و بسان قدمت بازار ریشه ها دارند.

استاد احمد سطوت را می بینم که بیرون از حجره اش نشسته است، با ضربه گیر صدایی که بر گوش دارد و چکش را به طور مداوم بالابرده و بر ظرف مسیِ در دستانش فرود می آورد.

بر سردر حجره اش نوشته است کارگاه تولیدی احمد سطوت، سازنده انواع و اقسام صنایع دستی مسی و من می ایستم به دیدن تکرار چندباره ی این فراز و فرود و شنیدن صدایی که آهنگ جریان دار