سیامک، مردِ میدان انقلاب انزلی/از ممنوعیت پوشیدن کتانی تا پنهان شدن در پشت بام اداره برق انزلی

دوران خفقان و خاموشی بود و به دستور حکومت نظامی اجتماع بیش از دو نفر و پوشیدن کفش کتانی در خیابان های اصلی و مراکز شهر ممنوع شده بود.

غروب ها، - زین زندگی مرگ است بهتر ایشان در شعارنویسی و تظاهرات خیابانی شب های ظلمت، برای روشنگری مردم پیش رو و پیشاهنگ بود.

در اواخر مبارزات، ساواک در تعقیب و جستجوی مخفیگاهی بود اما نمی توانست کاری از پیش ببرد تا اینکه به حول قوه الهی نهضت انقلاب اسلامی، به رهبری روح الله خمینی (ره) به پیروزی رسید.

نصب اعلامیه و راهپیمایی علیه رژیم ستم شاهی سیامک را از سال 1354 می شناختم مجید پورمراد، از همسنگران شهید می گوید: به یاد می آورم آن روزها فعالیت های مخفیانه ما از مسجد شروع شد تا مردم را با کارهای پلید حکومت شاهنشاهی آشنا کنیم.

شب ها بر دیوارهای کوچه و خیابان اعلامیه های ضد شاه نصب می کردیم.

بعد از مدتی با تعداد اندکی دوستان در خیابان سپه، آخرخط و میدان اصلی شهر راهپیمایی می کردیم که بارها از طرف ماأموران شاه با باتوم مورد حمله قرار گرفتیم .

کتانی پوشیدن ممنوع! هادی مسافرنژاد در  پاییز 1357 که کارمند اداره برق بود از خاطرات آن دورانش با آقا سیامک برایمان گفت: در آن زمان مسؤول خدمات امور برق غرب گیلان بودم.