روزی که برف تهران دودگرفته را سفیدپوش کرد، سیاه وش تو شوم!

همسر ابوالفضل خطیبی از بهاری گفت که با او آشنا شده، از ویژگی هایش چون ایران دوستی و علاقه به شاملو، از آخرین شعری که پیش از عمل ذهن خطیبی را درگیر کرده بود و وداعش در روز برفی که شهر دودگرفته تهران را سفیدپوش کرد و او را سیاه پوش.

- روزی که برف تهران دودگرفته را سفیدپوش کرد، سیاه وش تو شوم! همسر ابوالفضل خطیبی از بهاری گفت که با او آشنا شده، از ویژگی هایش چون ایران دوستی و علاقه به شاملو، از آخرین شعری که پیش از عمل ذهن خطیبی را درگیر کرده بود و وداعش در روز برفی که شهر دودگرفته تهران را سفیدپوش کرد و او را سیاه پوش.

به گزارش ایسنا، فریبا شکوهی، همسر ابوالفضل خطیبی و عضو هیأت علمی فرهنگستان زبان و ادب فارسی و پژوهشگر پیشین مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی، در سخنانی مکتوب درباره همسر فقید خود در مراسم یادبود او گفت: به نام خداوند جان و خرد ای آنکه غمگنی و سزاواری / وندر نهان سرشک همی باری رفت آنکه رفت و آمد آنک آمد / بود آنکه بود، خیره چه غم داری؟ هموار خواهی کرد گیتی را؟ / گیتی ست، کی پذیرد همواری مستی مکن، که ننگرد او مستی / زاری مکن، که نشنود او زاری شو، تا قیامت آید، زاری کن / کی رفته را به زاری باز آری؟ آزار بیش بینی زین گردون / گر تو به هر بهانه بیازاری گویی گماشته ست بلایی او / بر هرکه تو دل بر او بگماری (رودکی) با درود و ادب و اح