عارفی که خود را خیلی تحویل می گرفت!

عارف قزوینی خود را فردی می خواند که مادر ایران قرن ها مانند او را نخواهد آورد و می گوید: « اگر من هیچ خدمتی به موسیقی و ادبیات ایران نکرده باشم، - عارف قزوینی خود را فردی می خواند که مادر ایران قرن ها مانند او را نخواهد آورد و می گوید: اگر من هیچ خدمتی به موسیقی و ادبیات ایران نکرده باشم، وقتی تصنیف های وطنی ساخته ام که ایرانی از ده هزار نفر یک نفرش نمی دانست وطن یعنی چه؟ به گزارش ایسنا، ابوالقاسم عارف قزوینی شاعر و تصنیف ساز پرآوازه، در طول عمرش از 1259 تا 1312 شمسی، با سرودن تصنیف های مختلف، در روزهای پرآشوب جامعه تاثیر زیادی داشت.

89 سال از درگذشت او می گذرد.

عارف را بیشتر با تصنیف خون جوانان وطن می شناسند.

منقدان او را تصحیح دیوان عارف قزوینی و تحقیق در احوال وی بود، درباره عارف می گوید: او شخصیتی عبوس، عصیانگر و پرخاشگر داشت، در دوره ای متجاهرانه زیست، بی محابا عشق ورزید، در پایتخت با آرزوهایی خروشان همگام جنبشِ آزادی خواهی شد.

زندگانی پُرتلاطمی داشت.

شاعری بود که به سرعت دل می باخت و با شتابی غافلگیر کننده رشته عُلقه های آشکار و نهان را پاره می کرد.

شادی هایش زودگذر بود، جهان را از دریچه فاجعه نگاه می کرد و با کلمه رضایت بیگانه بود.