چکامه محمدرضا حکیمی در پاسداشت شهید نواب صفوی/ او مجسمه ارزش های ایمانی و انقلابی بود

اندک اندک بانگ اذان بلند شد، نواب کشته شده بود، دریغا! مردم آمدند و رفتند و نمازهای جماعت، مثل دیگر ایام، برپا گشت، چرا کسی برای خون نواب فریاد نمی زند؟ - به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، 27 دی ماه سالروز شهادت طلبه مجاهد، سیدمجتبی نواب صفوی است که به دست دژخیمان سلطنت پهلوی تیرباران شد.

آنچه که در ادامه می خوانید گزیده ای از چکامه محمدرضا حکیمی در پاسداشت مجتبی نواب صفوی است.

نواب نه، ابوذری در عصر ما! اندک اندک بانگ اذان بلند شد.

نواب کشته شده بود.

دریغا! مردم آمدند و رفتند و نمازهای جماعت، مثل دیگر ایام، برپا گشت، چرا کسی برای خون نواب فریاد نمی زند؟ سید مجتبی نواب صفوی یکی از عزیزترین چهره های فداکار تاریخ اسلام بود در نیم سده اخیر.

در کنار او که قرار می گرفتی و سخنان آتشین به معنای واقعی کلمه، آتشین او را که می شنیدی، چنان تصور می کردی که در کنار یکی از مؤمن ترین و خروشنده ترین مردان صدر اسلام قرار داری، مردانی همدم پیامبر و علی، مردانی همرده مقداد و ابوذر.

نواب، مجسمه ای بود از حقیقت و ایمان، و غیرت اسلامی و شور انقلابی نواب، مجسمه ای بود از حقیقت و ایمان، و غیرت اسلامی و شور انقلابی.

نواب چنان بود که می گفتی همه نویدهای دینی را به چشم دیده است و همه امور معنوی را تجربه کرده است.