آتش بر آب، گداختن دلها

در ماجرای سانچی برای اطمینان خاطر از پیگیری ها، شخصا به چین رفتم و در اتاق مدیریت بحران چینی ها شب های حزن آلودی که با دلواپسی و امید به صبح رساندم.

- به گزارش جماران؛ علی ربیعی، وزیر پیشین کار در کانال تلگرامی خود نوشت: در طول دوران زندگی، حوادثی تلخ پیش می آیند که درتقویم زندگی آدم جای می گیرد.

روزهای غمگینانه، بخش بزرگی از تقویم زندگی من را پر کرده است.

از ترورهای کور و درگیریها گرفته تا جنگ و حوادث ناگوار چه در زندگی شخصی و چه در زندگی کاری ام، خاطرات تلخ بسیاری رقم خورده است.

حوادث طبیعی بسیار از سیل های بی خانمان ساز تا زلزله غرب کشور که هنوز خاطره به سوگ نشستن در کنار مادری که به دنبال پیکر پسر در بین آوارها می گشت، دلم را بی تاب می کند.

حادثه جانکاه پرکشیدن مسافران هواپیمای اوکراینی و تلخ تر از آن، بی خبری چند روزه از اصل ماجرا که بیشتر روح را آزرد.

حادثه جانسوز معدن یورت هنوز هم بر ذهنم سنگینی می کند که چگونه در عمق هزار متری زمین در کنار معدن کاران نگرانی با روحی شفاف و سپید و ریه هایی سیاه، بودم که جنازه همکارانشان را از بین سنگ و خاک بیرون می آوردند.

هرکدام از اینها تلخ بودند چه آنها که در معدن، تنفسی سیاه دارند و هوایی که تداوم بخش حیات است برایشان به عاملی مرگبار تبدیل می شود و چه آنها که در سانچی، در میان آب سوخت