امروز با فایز دشتی : مسلمانان گرفتار دلستم

محمدعلی دشتی متخلص به «فایز» و مشهور به فایز دشتی، شاعر دوبیتی سرای جنوب ایران به سال 1250 قمری (1213 خورشیدی) در کردوان عُلیا روستایی در منطقه دشتی قدیم (استان بوشهر) متولد شد.

- محمدعلی دشتی متخلص به فایز و مشهور به فایز دشتی، شاعر دوبیتی سرای جنوب ایران به سال 1250 قمری (1213 خورشیدی) در کردوان عُلیا روستایی در منطقه دشتی قدیم (استان بوشهر) متولد شد.

وی پس از هشتاد سال زندگی در سال 1330 قمری (1289 ش) در روستای گزدراز درگذشت و جسدش را پس از چند ماه امانت بنا به وصیت وی به نجف منتقل نموده و در آنجا دفن کردند.

برخی او با دشتستانی می خوانند که نادرست نیست چرا که فایز از اهالی دشتی بوده و نه دشتستان که نام ناحیه همجوار او است.

نگارا شربت از لبهات بفرستگلاب از گوشه چشمات بفرست برای توتیای چشم فایزکف دستی ز خاک پات بفرست  *** صبا دوشم ز جانان این خبر دادکه هی هی نخل امیدت ثمر داد به پای خویش فایز، یارت آمدخدایت دولت بی دردسر داد *** مسلمانان گرفتار دلستمضعیف المال و بیمار دلستم نبود اینقدر فایز بی بصیرتکنون درمانده در کار دلستم *** بتی کز ناز پا بر دل گذاردستم باشد که پا بر گل گذارد تمنایی که دارد یار فایزبه چشم ما قدم مشکل گذارد *** دو گیسو را .