تبادل دانشجو با کشوری که اینترنت ندارد!/ «طبقات محروم اجازه دیپلم گرفتن ندارند»

«مقامات، کسب سواد را بیش از یک حد مشخصی صلاح نمی دانند.

همچنین در کره شمالی، رسیدن به دانشگاه کار آسانی نیست؛ این در حالی است که ممکن است طبقات محروم و کمتر برخوردار از حقوق اجتماعی حتی اجازه تحصیل تا مقطع دیپلم را هم نداشته باشند.

- اینترانت نوعی شبکه محدود است که در ظاهر به اینترنت واقعی و رایج شباهت دارد اما در باطن چنین نیست.

این شبکه به دلیل اتصال همزمان تمام سیستم های کره شمالی به آن، سرعت بسیار پایینی دارد و پهنای باند آن بین دستگاه های متصل تقسیم می شود.

در واقع استفاده از آن به دردسرش نمی ارزد؛ حجم کم، سرعت پایین، دشواری در اتصال و .

.

  اینترنت کره شمالی صرفاً اجازه دسترسی به مرورگرهای ساده و سرویس های ایمیلی اولیه را می دهد و تعداد معدودی از سایت ها را می توان با آن رصد کرد؛ که البته سانسورهای لازم از پیش روی این سایت ها اعمال شده است.

  این شبکه در سطح محدود در ادارات مهم دولتی، دانشگاه ها و برخی کافی نت ها در شهرهای مهم مثل پایتخت قابل دسترسی است؛ اما از آنجا که در کره شمالی، سفر داخلی نیز بدون کسب مجوز ممنوعیت دارد، اغلب شهروندان این کشور هرگز پیونگ یانگ را ندیده اند که بدانند نشانی این کافی نت ها کجاست.

  از طرف دیگر، دسترسی به اینترنت مستلزم وجود یک کامپیوتر است و متأسفانه حق داشتن رایانه شخصی برای مردم عادی �