کودکان کار چشم انتظار وعده های مسئولان

کمتر شهروندی را دیده ام که آسیب اجتماعی کار کودک را از نزدیک ندیده باشد و برایم همواره سؤال بوده است که به راستی چرا این مشکل و آسیب اجتماعی همواره بوده و هست؟! - ایسنا/اصفهان کمتر شهروندی را دیده ام که آسیب اجتماعی کار کودک را از نزدیک ندیده باشد و برایم همواره سؤال بوده است که به راستی چرا این مشکل و آسیب اجتماعی همواره بوده و هست؟! کودکان کار اصفهان که تنها محدود به کودکانی نمی شوند که در خیابان ها مشغول به دست فروشی و یا جمع آوری ضایعات هستند، بلکه شاید چندین برابر این کودکان در کارگاه های سرپوشیده و مناطق حاشیه نشین در حال انجام مشاغلی هستند که به سلامت روان و آموزش تحصیلی آن ها آسیب می زند.

اما به راستی کدام نهاد دولتی باید صدای این کودکان باشد تا شنیده شود و اقدامی عملیاتی و جهادی برای این آسیب اجتماعی رقم خورد؟! وقتی پای صحبت های بچه های کار می نشینی متوجه می شوی که ناخواسته وارد این چرخه شده اند و همگی آرزوی درس خواندن، بازی کردن و زندگی مثل سایر کودکان را دارند.

می دانیم که بیشتر کودکان کار شاغل در خیابان های شهر مهاجر هستند، ولی مگر این ها مهمان ما نیستند و ما نباید میزبان خوبی برای این کودکان باشیم؟ پس چرا نهادهای حمایتی برای این قشر برنامه و طرحی ندارند؟! وقتی به سراغ قوانین و آیین نامه ها برای کودکان کار می رو�