تاثیر وزیکول های خارج سلولی «لیشمانیا» در کنترل بیماری در انسان

محققان با پژوهش روی وزیکول های خارج سلولی استخراج شده از لیشمانیا تارنتولا، به نتیجه رسیدند که می توان از آن برای کنترل ابتلای ماکروفاژهای انسان به نوع بیماری زا و انتقال دارو بهره برد.

- به گزارش خبرنگار مهر ، لیشمانیا (Leishmania) گروهی از انگل های تک سلولی (protozoan) هستند.

چرخه زندگی آنان پیچیده است و فرم های مختلف تکوینی آن به صورت متناوب بین پشه خاکی و میزبان منتقل می شود.

گونه غیر بیماری زای آن لیشمانیا تارنتولا نام دارد و قادر به ایجاد عفونت در انسان نیست.

مشاهده شده است که در گونه های بیماری زا وزیکول (ریزکیسه) های خارج سلولی می توانند عامل تشدید عفونت باشند؛ با این وجود تاکنون هیچ گزارشی در خصوص استخراج و بررسی ماهیت وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا منتشر نشده است.

با هدف استخراج و بررسی وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا، محققان طی پژوهشی به مقایسه وزیکول های خارج سلولی لیشمانیا تارنتولا و لشمانیا ماژور پرداختند.

نتایج این پژوهش که در نشریه بین المللی Frontiers in Cellular and Infection Microbiology منتشر شده است، نشان داد، وزیکول های خارج سلولی این دو گونه از لیشمانیا اندازه و محتوی پروتیینی مشابهی دارند و پروتیین های GFP و GP63 در هر دو آنان تشخیص داده شد.