قمار «دود» و «زندگی»

گویا حصاری بدون دیوار بین خود و همسایه هایشان کشیده و پارک را به دونیم کرده باشند؛ در طرفی عده ای قمار می کنند و در طرف دیگر هم عده زیادی در حال مصرف هرویین و شیشه هستند، - همزیستی مسالمت آمیزی است؛ کسی با دیگری کاری ندارد و وارد حریم یکدیگر نمی شوند؛ پاتوقشان سوت و کور است و تنها صدای کلاغ ها و فندک زدن ها شنیده می شود.

کارتن خوابهایی که اینجا روی دوپای خود نشسته اند یا آنقدر درآمد داشته اند که جنس روزشان را از ساقی پارک خریده و سر به زیر در حال مصرف اند و یا از شدت خماری به گوشه ای پناه برده، لَش کرده و حتی تحمل نگه داشتن سَر، روی بدنشان را هم ندارند.

به گزارش ایسنا، اینجا یکی از ده ها پاتوق معتادان و کارتن خوابهایی است که متجاهر خطاب می شوند، متجاهران لامکانی که سال هاست خانه هایشان را درون کوله ای جا داده و شب را زیر سقف آسمان می گذرانند، پاتوقی نام آشنا برای رهگذران یکی از محلات قدیمی شرق تهران؛ اینجا معروف به پاتوق اتابک ـ مسگرآباد است.

آنهایی که توانایی جمع آوری ضایعات دارند، گونی های چرکین که روزی خرید موادشان را در آن جا داده اند با دیدن غذاها روی زمین کشیده و یا روی دوش انداخته و به سرعت برای دریافت غذا از پارک خارج و به پیاده رو می آیند و به صف می ایستند؛ چهره هایی دودگرفته و لباس هایی که از رنگشان می توان حدس زد مدت