خلیل جبران: ایرانیان برعکس اعراب، گوهر علی (ع) را کشف کردند

مسیحیان جهان عرب، همواره ارادت خودشان را به اهل بیت رسول الله نشان داده اند، شعر و نثر ادبی یکی از ابزارهایی بوده تا علاقه باطنی آنان به اهل بیت به منصه ظهور برسد و تجلی عینی برای سایرین پیدا کند.

- به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری فارس، ارادت و عشق به اهل بیت پیامبر در بین مسلمانان امر شایع و مرسومی است و سابقه آن به درازای تاریخ اسلام برمی گردد.

اگر رییس فقهی سنّیان شافعی شعر بسراید که: إن کانَ رَفضاً حُبُّ آلِ مُحمَّدٍ فَلیَشهَدِ الثَّقَلانِ أنّی رَافضِی، یعنی گر محبت اهل بیت رفض (انکار دین و سنت) و کفر است، جنّ و انس بدانند که من رافضی هستم.

به هرحال او مسلمان است و اهل بیت نبی خدا بالاخص 5 تن آل عبا در قاموس معرفتی او جای دارند.

اگر احمد بن شعیب نسایی که از نویسندگان صحاح سته اهل سنت است، در راه دفاع از علی و نقل فضائل او کشته می شود، به هرحال علی و آل او جزو خلفا و اهل بیت پیامبرند و بی شک ارادت به او جنبه دینی برای نسایی دارد.

  اما نور حقیقت اهل بیت (ع) به حدی فراگیر است که نه تنها غیرشیعیان مسلمان، بلکه سایر افراد از سایر ادیان نظیر مسیحیت، جذب آن می شوند.

محمدرضا زائری در کتاب پدر، پسر، روح القدس تجلی عشق مسیحیان به امام اهل بیت و سوگواری آنان بر غربت حضرات را نقل می کند که بخش هایی از آن را در این جا می خوانیم.