فحش های رکیک اعتراضات از کجا می آید؟

آنچه این روزها در فضای مجازی و در بین شعارها بسیار به گوش می خورد، فحاشی و استفاده از کلمات رکیک است.

اما اینکه چرا این روزها این نوع ادبیات بین مردم، - مخصوصا جوان ترها به شکلی عریان و عیان استفاده می شود و اساسا چرا این واژگان سخیف جای گفت وگو با ادبیات درست را گرفته اند، علامت سوالی است که ما را به تفکر در ریشه این اتفاق دعوت می کند.

ایسناپلاس: یکی از نقاط برجسته در اتفاقات اخیر فحاشی بیش از اندازه معترضان در تجمعاتشان است.

ادبیاتی مملو از خشم و پرخاش که در شعارها، توییت ها، محتواها و حتی کامنت های این افراد، از فضای مجازی تا دانشگاه ها نمایان است.

آنچه جامعه را به تعجب وا داشت استفاده از این کلمات رکیک در بین دانشجویان و قشر فرهیخته دانشگاهی بود.

قشری که بیش از بقیه از آن ها انتظار تعقل و ادب می رود.

از طرف دیگر استفاده نوجوانان از این ادبیات نیز نگران کننده است.

فحش دادن و پرخاش در اولین قدم راه گفت وگو و تفکر عقلانی را می بندد و بر شکاف بین مردم می افزاید.

اما آیا این فحش دادن به کنترل خشم کمک می کند یا باعث بازتولید خشم می شود؟ در این باره با کورش علیانی، زبان شناس و فعال فرهنگی، به گفت وگو پرداختیم.

-در اعتراضات اخیر شاهد فحاشی زیادی هستیم.