بکرانی ها و کندوهای بی عسل

در زمان های دور که نه از کارخانه های آرد و مرکز خرید گندم خبری بود و نه از سیلوهای بزرگ امروزی، حفظ و نگهداری گندم و آرد آن هم برای آذوقه یک سال کاری بس سخت بود.

- وجود خانه های گاه گلی که در برابر باران هایی که قدیم ترها بیشتر هم می بارید، مقاومت چندانی نداشته و همواره نمور بودند ازطرفی جوندگانی همچون موش نیز به راحتی دیوار خانه را سوراخ و وارد خانه و انبارها شده و چه بسا آذوقه گندم یا جو یک ساله مردم در معرض خطر بود، از همین رو نگهداری گندم ، جو ، برنج و.

در گذشته های نه چندان دور کارسختی بود.

به هر روی در آن دوران و شرایط سخت که نیاز به نگهداری گندم و جو برای مصرف سالیانه خانواده و پخت نان در تنورهای قدیمی و یا آذوقه جوی دام ها وجود داشت می بایست دنبال راه چاره ای اساسی برای نگهداری آذوقه سالیانه خود بود.

با تدبیر و درایت مردمان کویر، ساخت کندوهایی از جنس گل سفال، راهگشا و چاره ساز این مشکل بود و ساخت کندوهایی با ارتفاع تقریبا دو متر یا کمی بیشتر به خانواده در نگهداری گندم وجو کمک می کرد، کندوهایی که امروز کمتر از آن ها نشانی هست.

مردم سخت کوش روستای بکران، از جمله مردمانی هستند که در گذشته به فراوانی از این کندوها استفاده می کردند.