داستانِ دستانی که هنر مادربزرگ ها را زنده می کنند

کرمان؛ مهسا حقانیت: بچه که بودیم وقتی به خانه مادربزرگ ها می رفتیم از تماشای وسایلی که هنر دستان هنرمند آنها بود، لذت می بردیم، ما بچه های کرمانی از دیدن قالی های دستباف توی اتاق های خشت و گلی، پته های رنگ ووارنگ روی میزهای چوبی قدیمی، پارچه های گلدوزی شده توی طاقچه ها، لحاف های چهل تکه دوزی شده و وسایل بافتنی رنگارنگ سیر نمی شدیم.

بی شک قدیم ترها به هر خانه قدیمی در هر نقطه از ایران که سر می زدی، همین داستان لذت بخش چشم نوازی صنایع دستی برقرار بود، بیخود نیست که می گویند هنر نزد ایرانیان است و بس .

اما با ماشینی شدن زندگی ها، صنایع دستی مورد بی توجهی قرار گرفتند تا آنجا که برخی از صنایع دستی و سنتی منسوخ شدند و با مرگ آخرین بازمانده ها به نظر می رسید دیگر باید فاتحه آن هنر را در گوشه و کنار شهرها و روستاهای ایران خواند.

هرچند برخی از صنایع دستی قدیمی ما در اوج بی مهری و بی خبری از بین رفتند و دیگر حتی یک هنرمند هم در این رشته ها نداریم، اما با نگاه دوباره مردم و مسؤولان به هنرهای سنتی و صنایع دستی شاهد احیای بعضی از رشته های صنایع دستی در سال های اخیر هستیم.

احیای هنر چادرشب بافی به عشق خاطرات شیرین کودکی فاطمه فلاح بانویی ست که هنر چادرشب بافی را از حدود سه سال قبل در شهر لاله زار از توابع شهرستان بردسیر استان کرمان آغاز کرد�