فتحعلی اویسی چه می خواست و آخرش چه شد؟

دوست دارید روی سنگ قبرتان چه بنویسند؟ ـ من خودم چیزی ندارم بنویسم.

بالاخره دوستان مان چیزی پیدا می کنند که با من هماهنگی داشته باشد و روی سنگ قبرم بنویسند.

- به گزارش تابناک، ایسنا نوشت: امروز ـ چهارشنبه ـ 13 مهر ماه ـ یک سال است که فتحعلی اویسی دیگر نمی تواند زنده برایمان بخواند.

از زدن باران بر شیشه بگوید و قطره هایی که رشته رشته فرو می ریزند.

یک سال است که دیگر نقش های ماندگار بازیگر سریال های طنز تلویزیون، به شکل قاب عکس هایی خاک گرفته، یادآور دردآور رفتن هنرمندی هستند که پس از مرگ هم تکرار جملات و ضرب المثل های ماندگارش بدون شرح بی دریغ خنده بر لب می نشاند.

دیجیتالم کجا بود؟! عباس یاری ـ منتقد ـ بعد از مرگ فتحعلی اویسی در بخشی از خاطره آخرین دیالوگ با او، با یادآوری یکی از همین تکیه کلام های معروف، چنین نوشت: همین دیجیتالی که تو باهاش مخالف بودی و می گفتی دیجیتالم کجا بوده، آخرش دنیا را گرفت اما فرهنگ کتابخوانی و مطالعه را نابود کرد.

فتحعلی اویسی زمان مرگ، 76 سال سن داشت.

از چندی قبل از آن در بیمارستان بستری و به کما رفته بود و در نهایت 13 مهر ماه 1400 درگذشت.

او در جوانی برای تحصیل در رشته سینما به آمریکا رفته بود و به محض پایان تحصیلاتش در 33 سالگی، به ایران بازگشت تا در رشته ای که تحصیل کرده، فعالیت کند.