اعزام 20کشتی گیر با تنها یک ماساژور! زیرگیری پولادگر از دبیر و کشتی

شکی در این مسئله نیست که از 20 کشتی گیر تیم های ملی فرنگی و آزاد کشورمان در مسابقات جهانی به غیر از 2 یا 3 ملی پوش، بقیه با بدن هایی به غایت خسته، مُرده و ناتوان پا به روی تشک می گذاشتند و بلا استثنا همه در دقایق پایانی کشتی های شان یا با ضعف و تخلیه توان بدنی مواجه شده و کشتی را واگذار می کردند، یا اشتباهات شان شدت می یافت و شکستی دیگر برای کاروان ایران صورت می گرفت.

از کشتی گیران جوان تر و کم تجربه تر مثل پویا دادمرز و علی رضا سرلک گرفته تا قهرمانان باتجربه ای مثل حسن یزدانی و محمدرضا گرایی یا کشتی گیرانی مانند پژمان پشتام و محمدحسین محمدیان، همه و همه در تله ضعف توان بدنی و مشکل آنالیز تاکتیک های جدید رقیب افتادند؛ موضوعی که یک سر آن از تهران و تصمیمات ساختمان وزارت ورزش و جوانان نشأت گرفت.

در حالی که کاروان تیم ملی کشتی آزاد ایالات متحده امریکا با لشگری بیش از 100 نفر پا به سالن اشتارک آره نای بلگرادِ صربستان گذاشت، تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی ما به نحیف ترین تعداد به مسابقات جهانی رفتند.

سایر کشورهای مدعی و صاحب نام کشتی جهان در فرنگی یا آزاد هم با بهترین و بیش ترین تعداد نفرات ممکن در حالی به بلگراد رسیدند که کاروان کشتی ایران حداقل نفرات ممکن را داشت.