ایران شهریار، شهریار ایران/ پاسخ جالب شهریار برای اقامت در اروپا

یکی از بزرگ ترین ویژگی های شهریار که موجب شده آثارش در میان شعر شهریار هم، اگر غزل بیش از همه، در خدمت اشعار عاشقانه و گاهی عارفانه او قرار گرفته، این قصیده ها و مثنوی های اوست که منعکس کننده دیدگاه های اجتماعی و گاهی سیاسی او گردیده است.

  در این مقاله با نگاهی به اشعار شهریار، جایگاه ایران در شعر او کاویده شده است.

در کنار آن به افکار اجتماعی به ویژه بیگانه ستیزی و موضع گیری او در برابر بیگانه گرایان پرداخته می شود.

در پایان مطلب نیز یادداشتی پیرامون اشعار ترکی شهریار درج می شود.

شهریار در پاسخ به دعوت یکی از دوستانش که او را برای اقامت در اروپا دعوت می کند، ضمن رد دعوت او، زبان به نصیحت گشوده، می گوید: جان من بازآ به جای خود که جانان پیش ماسـت مدعـی آرایش تن می کنــد، جــان پیش ماسـت بــا چــراغ علـم راه بت پرسـتـــان می رونـــد کعبــه چشـم انداز ما و راه ایمــان پیش ماسـت آفتاب حکمت از مشــرق به مغــرب می رود چشمـه زاینـده اشــراق و عرفـان پیش ماسـت (دیوان شهریار، ج1، ص 293) شاعر شیرین سرای معاصر، در یکی دیگر از قصاید خود با عنوان اتمام حجت ضمن یادآوری لزوم حفظ وحدت ملی ایران، خاطرنشان می سازد که جاودانگی کشور، در طول سده های پیشین مدیون حفظ معنویت و اتحاد بوده است: دستی به اتحــاد برآرید و عـدل و داد   با دست اتحـــاد �