کربلا نقطه صفرعاشقی/ بغضی که در عمود 1407 شکسته می شود

به گزارش خبرگزاری فارس از نیشابور، با اینکه تنها چند ساعت از بازگشت علی اربعین برایم روایت می کند: 10 سال است که اربعین به سفر کربلا می روم و هر اربعین جمعیت راهپیمایان را عاشق تر از گذشته می بینم.

  فرقی ندارد از کدام مرز پا به عراق بگذاری، از هر طرف که وارد عراق شوی سیل جمعیت مشتاقان را می بینی که به زیارت حرم ابی عبدالله می آیند و بر مظلومیت امام حسین(ع)، اهل حرم و یارانش می گریند.

نمی دانم چه رازی دارد اربعین! که این جمعیت عظیم میلیونی را از شهرها و کشورهای مختلف دنیا با یک هدف، زیارت سیدالشهدا و با ذکر یا حسین گرد هم جمع می کند.

در مسیر نجف به کربلا دیدن مردی که زیر آفتاب سوزان ظهر وسط خیابان ایستاده و با تکه مقوایی در دست تند و تند زائران را باد می زند و می گوید: خادمی ام را قبول کنید، مرا می برد به ظهر روز عاشورا، وقتی که هیچ کس فریاد هیهات من الذله اباعبدالله را لبیک نگفت و دلتنگی های پیام آور کربلا زینب(س) را ندید.

جای دوستداران مولا چه خالی بود در دشت پربلا که حق امام حسین(ع) را از باطل یزید تمیز دهند و عظمت حرکت سیدالشهدا را درک کنند.

در مسجد کوفه وقتی جوان عراقی با سینی پر از لیوان های یکبار مصرف وارد مسجد می شود و با خوشرویی می گوید: الماء بی تابی اهل حرم از عطش، تشنه کامی علی اصغر،  یاس و نا امیدی عباس در ساحل فرات چنان �