هفت ظن درباره هفت تن

سر کوچه هفت تن یک تابلوی بزرگ دیده می شود که روی آن نوشته شده پاساژ سنتی.

تابلو از آن قدیمی هاست که فونت نوشتارش این روزها دیگر طرفدار ندارد اما رنگ قرمزش در پس زمینه سفید توی چشم می زند - این خانه مال کسی بوده که می گویند آدمکش بوده.

نمی دانم اسمش چه بوده اما مال خیلی قدیم است.

می گویند همان کسی است که رگ امیرکبیر را زده.

شکنجه گر دربار بوده.

از اینها که آدم را در روغن داغ می انداخته و می سوزانده.

روزنامه ایران نوشت: از چهارسوق بزرگ، راسته بازار مسگرهای تهران را که ادامه دهید، به کوچه ای می رسید که عرضش به زحمت به اندازه دو نفر می شود پس اگر همراهانی دارید بهتر است یکی یکی وارد شوید.

اینجا از هر که بپرسید کوچه هفت تن کجاست، نشانی آن را می داند؛ گرچه بدون پرسیدن هم پیدا کردنش کار سختی نیست.

سر کوچه هفت تن یک تابلوی بزرگ دیده می شود که روی آن نوشته شده پاساژ سنتی.

تابلو از آن قدیمی هاست که فونت نوشتارش این روزها دیگر طرفدار ندارد اما رنگ قرمزش در پس زمینه سفید توی چشم می زند و می تواند نشان خوبی برای پیدا کردن کوچه هفت تن باشد.

اما اصلاً چرا باید به کوچه هفت تن رفت؟ کوچه بسیار باریک هفت تن خودش به چند کوچه باریک دیگر راه پیدا می کند که در واقع انشعابات آن هستند و به اصطلاح نمایی پیچ در پیچ پیش روی بیننده قرار می دهد.