مجلس در راس امور است نه نمایندگان مجلس!/ نمایندگان از دخالت در انتصابات اجتناب کنند

وظیفه نمایندگان مجلس شورای اسلامی را قانون اساسی تبیین کرده است به طوری که می توان وظیفه نمایندگان را در دو بخش خلاصه کرد؛ 1- وضع قوانین جدید و اصلاح قوانین گذشته 2- نظارت بر حسن اجرای قوانین.

وضع قانون جدید یا اصلاح قانون قدیم، از طریق طرح نمایندگان مجلس یا لایحه دولت میسر است و نظارت بر حسن اجرای قوانین نیز از طریق تذکر، سئوال، استیضاح، تحقیق و تفحص و نیز حضور در هیات ها و شوراهای مختلف به عنوان ناظر (بدون حق رای) ممکن و میسر گردیده است.

  اما در عالم واقع برخی از نمایندگان مجلس در ایفای این وظایف اصلی، نقش بسیار کمرنگی دارند و بعضا نسبت به این وظایف قانونی خود بیگانه اند.

تعدادی از نمایندگان با این ذهنیت وارد فضای مجلس می شوند که آنها در راس امور هستند و هر کاری باید با اذن و اجازه یا دستور آنان انجام گیرد، در حالی که حضرت امام (ره) و مقام معظم رهبری (دامت برکاته) فرموده اند که مجلس در راس امور است.

مجلس به عنوان قوه ای که منبعث از آرای مردم است در راس امور معرفی شده است نه اجزای تشکیل دهنده آن.

این احساس در راس امور بودن باعث می شود که برخی نمایندگان مجلس وارد امور اجرایی حوزه انتخابیه خود شوند و وقت و انرژی خود را صرف دخالت در امور اجرایی کنند که خلاف نص صریح قانون اساسی است.