زبان شناسی کافه روهای تهران

برای رزرو میز هم همین جور است.

مثلاً می گویند شما توی ویتینگ لیست ما هستید، یعنی توی لیست انتظار ما هستید یا می گویند ویت تا بیایم، یعنی صبر کنید تا سفارشتان را بگیریم یا قهوه تیک وی است، - یعنی قهوه تان بیرون بر است.

دفعه بعد که کافه رفتید اول پایه های زبان انگلیسی تان را قوی کنید یا یک دیکشنری همراه تان باشد چون ممکن است معنای جمله ای را نفهمید یا مجبور شوید از گوگل برای ترجمه استفاده کنید، خوب یا بد به هر حال این جور حرف زدن در کافه ها انگار باکلاس است! روزنامه ایران نوشت: هر وقت مجبور می شود، کسی را در کافه ای ببیند از قبل چند ساعت استرس دارد، می دانید چرا؟ چون به قول خودش زبان کافه ها را بلد نیست: می دانی دفعه آخری که رفتم کافه، نه می فهمیدم توی منو چی نوشته اند، نه از حرف زدن پیشخدمت ها سردرمی آوردم، نه می دانستم چه چیزی باید سفارش بدهم.

مثلاً وقتی یک پسر جوان آمد گفت اُردر دیگری ندارید؟ نفهمیدم یعنی چی.

بعد گفت چایی تون رو ریچارچ کنم که باز هم نفهمیدم منظورش چیست.

بعد که باز گفت لست اُردرتون چیه؟ گیج تر شدم.

حالا اولی یعنی سفارش دیگرتون چیه، دومی یعنی چایی تون رو شارژ کنم، سومی هم یعنی آخرین سفارشتون رو بگید.

نمی فهمم این چه طرز صحبت کردن است.