آتش خشم که بعد از 10 سال شعله ور ماند

ماجرا از یک درد دل شروع شد.

درد دلی میان دو رفیق که از کلاس پنجم دبستان همکلاسی، دوست و برادر شدند.

به گزارش ایران، خرداد سال 91 در حالی که 20 سال از روزهای کودکی و آغاز دوستی آنها گذشته، در شبی که کیوان تولد سالروز 32 سالگی اش را جشن گرفته بود پس از رفتن میهمان ها با ساسان رفیق سال های دورش تنها شد.

بازهم از خاطرات کودکی و نوجوانی و دوران سربازی گفتند و شنیدند تا اینکه کیوان حرفی تازه را شروع کرد، می دونی ساسان من چند وقتیه که با دختری به نام هستی آشنا شدم و احساس می کنم که می تونه خوشبختم کنه.

در موردش با مادرم حرف زدم و قراره چند ماهه دیگه به اتفاق پدر و مادرم به خواستگاریش بریم.

ساسان که به ظاهر خیلی خوشحال شده بود، گفت: چه خبر خوبی بالاخره داری سر عقل میایی و می خوای آدم بشی.

کیوان باخنده پرید وسط حرفش و گفت: وقتی من ازدواج کنم مسئولیت توهم زیاد میشه چون برادرمی و عموی بچه هام میشی.

ساسان هم با سر حرف های کیوان را تأیید کرد و تا پاسی از شب گفتند و خندیدند.

چند روز بعد کیوان با دوستش تماس گرفت و گفت: من و هستی می خواستیم فردا شب با هم به رستوران برویم آنقدر از تو تعریف کردم و گفتم که از برادر به من نزدیک تری که هستی از من خواست تا تو را هم دعوت کنیم تا با تو آشنا شود.