چگونه حضور ابدی در بهشت تکراری و کسالت آور نیست

بنی آدم جز با خدای خودش با هیچ جا پیوند واقعی ندارد، از این رو بهشتیان تا ابد در بهشت به سر می برند و از آن دلزده نمی شوند.

- به گزارش خبرگزاری فارس، آدمی به تنوع طلبی و کمال گرایی اش شناخته می شود.

از سؤالات جدی که در حوزه آخرت و زندگی پس از مرگ مطرح می شود این است که آیا حضور طولانی مدت و ابدی در بهشت برای انسان، وضعیتی شبیه به روزمره گی تکراری دنیوی و حس کسالت آوری به وجود نمی آورد؟ آنچه که در ادامه می خوانید بخش هایی از کتاب  زندگی در بهشت به قلم حمیدرضا شاکرین است که در باب کسالت آور بودن یا نبودن حضور طولانی مدت در بهشت است: انسان تنوع طلب است یعنی چه؟ استاد مطهری در این باره می ­نویسد یکی از اشتباهات بزرگ این است که بعضی خیال می ‏کنند انسان طبعاً طالب تنوع است و اصلاً تنوع و اینکه لذت ها و محبوب هایش را از نوعی به نوع دیگر عوض کند، دوست دارد و خود تنوع مطلوب است؛ در صورتی که این طور نیست.

تنوع طلبی به این علت است که مطلوبی قدرت ندارد مطلوبیت خودش را برای همیشه حفظ کند، زیرا آن مطلوب، مطلوب مجازی بشر است و مطلوب واقعی و حقیقی نیست.

اگر شییی مطلوب واقعی و حقیقی باشد، انسان از او سرد نمی‏ شود و اگر از او سرد نشد طالب تنوع نیست.