گفت وگو با معلمی که با عنایت امام رضا(ع) حاجت روا شد/ عشق به معلمی خلاقیت در تدریس آورد

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، معلمی شغل و حرفه نیست، بلکه ذوق و هنر توانمندی است که در قرآن کریم از آن به عنوان جلوه ای از قدرت لایزال الهی یاد شده و هرساله 12 اردیبهشت مقارن با سالروز شهادت استاد معلم شهید مرتضی مطهری بهانه ای برای تجلیل از این مقام الهی می شود.

چند سالی باتوجه به شرایط کرونایی روند تدریس و تحصیل تحت شعاع قرار گرفته ولی هستند معلمانی که با به کارگیری خلاقیت توانستند روند مثبت آموزشی را برای دانش آموزان حفظ کرده و رضایت اولیای آنان را نیز رقم بزندد.

راضیه برزگرزاده، آموزگار پایه اول سما و معلم باسابقه مدارس غیرانتفاعی گیلان در پایه های مختلف ابتدایی یکی از همین معلمان است که گفت وگویی با وی به همین مناسبت ترتیب دادیم.

   فارس: چرا شغل معلمی را انتخاب کردید؟ برزگرزاده: دختربچه ای بودم با آرزوی معلم شدن، از بچگی به هنر معلم شدن علاقه داشتم در دوران ابتدایی همیشه چند شاگرد از کلاس داشتم و به آن ها درس یاد می دادم همیشه دانش آموز ممتاز کلاس بودم و چون شاهد تمام سختی های مادرم بودم به خودم قول دادم که آرزوهای او را برآورده کنم و همیشه در رؤیا، خود را در قامت یک معلم می دیدم.

فارس: چه شد که فکر کردید می توانید یک معلم باشید؟  برزگرزاده: سال سوم ابتدایی بودم که شوق معلم بودن در ذهنم جرقه زد.