وقتی عبادت های ما گناه محسوب می شود+فیلم

گاهی گناهانی مرتکب می شویم که نمی دانیم گناهاست، گاهی عبادت های ما گناه است، مثلاً حق نداریم قبل از اذان صبح پشت بلند گو حتی قرآن بخوانیم، -   گاهی در دعا می گوییم: خدایا ما را بیامرز، می گوید: مگر چه کرده ام که بگویم خدایا من را بیامرز.

میلیون ها گناه می کنیم و نمی دانیم که اینها گناه است، حتی گاهی عبادت های ما گناه است.

امام حسین (ع) در دعای عرفه می فرماید: خدایا خوبی های من بدی است.

داد زدن پشت بلند گو به جز اذان ممنوع است و گناه دارد، می خواهی دعا بخوانی مناجات بخوانی برو داخل اتاق و مزاحمت ایجاد نکن.

اینها گناهانی است که خودمان هم از آنها خبر نداریم.

هیچ یک از مراجع اجازه نمی دهند قبل از اذان صبح با بلند گو حتی قرآن بخوانید.

گاهی عبادت ها خلاف است.

درس می خوانیم، اما هیچ  سود و ثمری ندارد فقط عمر ما را تلف کرده است.

حاج احمد آقا نقل می کرد که برای امام یک لیوان آب آوردند، نیمی از آن را خورد و یک کاغذ روی لیوان گذاشت، گفت نیم دیگر آن را بعد از ظهر می خورم.

دور ریختن نصف لیوان آب اسراف است و اسراف گناه کبیره است و گناه کبیره انسان را از عدالت خارج می کند و فاسق می کند.

حدیث داریم که با سه کیلو آب می توان غسل کرد، با چند سیر آب می توان وضو گرفت.