مکتب تشیع و آزادی تفکر

آیت الله دکتر سید مصطفی محقق داماد - تاریخ بشری صحنه ای است از مبارزه حق و باطل.

از این رو یکی از مشکلات بشری که همواره بوده و هست، تشخیص حق از باطل است؛ زیرا هیچ باطلی تحت پرچم باطل سخن نمی گوید، همه با شعار حق فریاد می کشند و دیگران را به پیروی دعوت می کنند.

حال سخن در این است که وقتی شخصی فریاد حق سرمی دهد و دیگران را باطل می خواند و از همه می خواهد که به دنبال وی راه بیفتند، وظیفه مردم عامه و توده های اجتماعی برای تشخیص چیست؟آیابلافاصله بدون ارزیابی باید به دنبال او راه بیفتند؟ قطعا چنین نیست.

پس چه باید بکنند؟ آیامردم برای تشخیص حق و حقیقت، باید منزلت و شخصیت های افراد و جاذبه های آنان را معیار قرار دهند؟ به یقین چنین نیست؛ زیرا جاذبه های کاریزماتیک و سخنرانی های پرجاذبه که موجب بدبختی یک ملت درتاریخ شده، معلول همین گونه تبعیت هاست.

مردم آلمان چنان مجذوب سخنان هیتلر واقع شده بودند که گویی توان تفکر و ارزیابی ازآنان گرفته شده بود.

آنان، زمانی فهمیدند که چه خاکی برسرشان شده که دیدند ارتش متفقین تا وسط برلین آمده و کشورشان کلا ویران شده است.

به هرحال به مناسبت امروز، این سؤال را به درگاه حضرت مولاعلی (ع) می بریم و ازآن بزرگوار می پرسیم و جواب می شنویم.