سراوان تَلی به بلندای آرزوهای از دست رفته/3 دهه غفلت صدای مردم را درآورد

به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، سراوان نامی آشنا اما دوستی فراموش شده است، خطه ای که اگر قدم در آن بگذاری صفتی جز بهشت گیلان را نمی توانی به آن نسبت دهی، سرت را که در میانه جنگل سرسبزش به آسمان بلند کنی خیل عظیم بلندای درخت های انجیری و صنوبر و همیشه بهار را می بینی و جنگلی هیرکانی که سرمایه عظیم گیلان زمین است.

صدای گنجشکان و آوای مرغان در جنگل، نوایی بهشتی بر سرزمین سراوان آفریده و بادی که از لابه لای برگ های سبز درختان جریان دارد آرامشی شگرف بر دل و جان بیننده می گذارد.

اما .

این آرامش محض و تصویر زیبا، بهشت گیلان را مدت مدیدی است ترک گفته و رفته رفته با دنیایی از پلاستیک و زباله های عفونی جایگزین می شود.

امروز پا در این سرزمین گذاشتم برای نخستین بار و به عنوان یک خبرنگار این تأخیر را قصور جبران ناپذیر خودم می دانم، امروز پا در مکانی گذاشتم که مردمانش مدت هاست به دلیل انباشت زباله در نزدیکی محل زندگی خود با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کنند و مسؤولان اگرچه گاهاََ شنوای دردهایشان بوده اند اما پس از گذشت سالیان سال هنوز دردی از سراوان دوا نکرده اند.

  سعی کردم با مردم منطقه که چند روزی است طاقتشان سر آمده و ورودی سراوان را مسدود کرده اند تا دیگر زباله جدیدی وارد این منطقه نشود صحبت کنم اما دلشان پر بود و صدایشان بلند و ا�