شب قدر؛ شب اندازه گیری ظرف بندگی

نوزدهم رمضان نخستین شبی است که احتمال قدر بودن و نزول قران به آن نسبت داده شده، شب تجدید میثاق بندگی و لبیک متقابل خدا و مخلوقاتش.

- به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، ماه مهمانی خدا از نیمه گذشته و قرار عاشقی به شب نوزدهم رسیده است، روزهای بهاری در گستره مهر خداوندی غرق گشته و عاشقانه های سحرگاهان به نجوای طلوع و حمد غروب پیوسته و هر روز زیباتر از قبل، ندای یا علی یا عظیم به ربنای دلدادگی وصل می شود.

و امشب که شاید خاص و برگزیده باشد، لحظه هایی ناب را برای دلدادگان رقم می زند و سفره عاشقی منور به تلاوت واقعه و الرحمن و آراسته به ندای الغوث الغوث بندگانی می شود که الگویی دارند که بزرگترین افتخارش بندگی خداوند است.

آری امشب قدر بندگی را به اندازه می گذارند تا هر مخلوق معقولی به اندازه ظرفش، هدایای عرشی بگیرد و تقدیر یک سالش را تا آنجا که ظرفش جا دارد و ظرفیتش می پذیرد رقم بزند.

امشب از هر کجای عرش تا انتهای فرش دستان دعا بالا می رود و در مسیر پاک و بی غش نزول قرآن هر آنچه که نامش دعاست بر بال ملک سوار می شود و پیغام بندگان توسط مدبرات امر به خالقشان می رسد.

امشب لیله القدر مشتاقانی است که قدر لحظات بندگی را همیشه دانسته تا با نیایش و دعا خیر من الف شهر بودنش را اثبات کنند و نوای سلامشان تا مطلع فجر قیامت ادامه یابد.