تفَهُّمی یا عینی؟/ عباس عبدی

اولین نکته معنای چنین رفتاری نزد عموم یا اکثریت جامعه است که می تواند متفاوت از معنای مورد نظر عامل رفتار باشد، و آن را نه نشانه تواضع و محبت، - بلکه نشانه رفتار منفی تلقی کند.

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: ماجرای دست بوسی آقای دعایی در جلسه با رییس جمهور بازتاب زیاد و گوناگونی داشت.

واقعیت این است که رفتارهای شخصی آقای دعایی متفاوت از دیگران و البته بسیار محترمانه و محبت آمیز است.

برای مثال هنگامی که در جلسه ای یا دورهمی باشند، همه میوه های جلوی خود را با دقت آماده کرده و بدون اینکه خودشان از آن بخورند، همه به اطرافیان تعارف می کنند.

در روبوسی و دست بوسی نیز همین رفتار را دارند دست خیلی از افراد کوچک و بزرگ را می بوسند.

این رفتار او با اهل فرهنگ و هنر و اندیشه مستقل از قدرت نیز بسیار مشهود است.

در به کار بردن کلمات متواضعانه همیشه پیش قدم هستند.

بنابراین اگر کوشش برای بوسیدن اخیر را به صورت تَفَهُّمی و از منظر انگیزه فردی به موضوع و رفتار ایشان نگاه کنیم، منطقی است که آن را در ادامه همان رفتارهای دیگرش درک و فهم کنیم و دست بوسی او را نشانه ای از ابراز محبت و تواضع اخلاقی و نه کرنش در برابر صاحبان قدرت بدانیم.

ولی در اینجا چند نکته وجود دارد که هر صاحب رفتاری ناگزیر است به آنها توجه کند و رفتار خود را با توجه به این نکات تن