آقامجتبی تهرانی: خدایا! همین شب اوّل دستمان را بگیر

خدایا! امشب، شب اوّل است و ما پایمان را داخل خانه ‎ات گذاشته‏ ایم؛ مهمانت هم هستیم؛ همین دَمِ در بیا دستمان را بگیر و کار را تمام کن! نگذار تا آخر ماه طول بکشد.

- به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، مرحوم آقا مجتبی تهرانی استاد اخلاق در یکی از سخنرانی هایش به مناسبت فرارسیدن ماه رمضان می گوید: به حسب ظاهر، ما مؤمن هستیم، ما مهمان خدا هستیم.

امشب شب اوّل این مهمانی است؛ تازه وارد این خانه شده‏ ایم، تازه داخل خانه مهمانی خدا پا گذاشته ‏ایم.

سؤال من این است: اگر مهمان تقاضایی از میزبانش داشت، وقتی همان ابتدای ورود به خانه میزبان به صاحب‎خانه بگوید: من چنین گرفتاری ای دارم، کرامت او چه اقتضا می ‎کند؟ آیا این‏طور اقتضا می ‏کند که مهمان بدون روا شدن حاجتش از خانه اش برود، یا همین‏ که وارد خانه شد، همان ‎جا خواسته اش را بدهد؟ خدایا! امشب، شب اوّل است و ما پایمان را داخل خانه ‎ات گذاشته‏ ایم؛ مهمانت هم هستیم؛ همین دَمِ در بیا و دستمان را بگیر و کار را تمام کن! نگذار تا آخر ماه طول بکشد؛ بگذار امشب که ما از اینجا می ‎رویم، همه حاجت‎ هایمان را بگیریم و برویم.

کرامتت همین را اقتضا می‎ کند؛ آقایی ‎ات این است؛ ربوبیّتت این است؛ حاجات ما را همین الآن به ما بده.