واژه های رایج در فارسی با ریشه ترکی

واژه ترکی آچمز از دو جزء تشکیل شده است: «آچ» (باز کردن) _ مز (پسوند نفی).

بنابراین آچمز در اصل یعنی باز نکردن یا بازنشدنی.

- واژه ترکی آچمز از دو جزء تشکیل شده است: آچ (باز کردن) _ مز (پسوند نفی).

بنابراین آچمز در اصل یعنی باز نکردن یا بازنشدنی.

بشقاب ، آچمز ، تومان ، ناقلا ، پاتوق و مغازه که از واژه های رایج زبان فارسی هستند، در زبان ترکی ریشه دارند.

به گزارش ایسنا، یک فنجان واژه شناسی سلسله یادداشت هایی است که به کالبدشکافیِ برخی واژه های رایج در فارسی می پردازد و چند و چونِ پیدایش و تحولِ آن ها را می کاود.

این یادداشت ها توسط بهروز صفرزاده، از اعضای هیئتِ مؤلفانِ مؤسسه لغت نامه دهخدا، نوشته و در وبگاه و شبکه های اجتماعیِ این مؤسسه منتشر می شود.

در ادامه مروری خواهیم داشت بر برخی از واژه های پرکاربرد در زبان فارسی که ریشه ترکی دارند: آچمز وقتی کسی را آچمز می کنید، او را در بن بست قرار می دهید و گیر می اندازید.

این اصطلاح در اصل مربوط به بازی شطرنج است.

آچمز درباره مهره ای به کار می رود که محافظ شاه است و اگر آن را حرکت دهند، شاه کیش می شود.

واژه ترکی آچمز از دو جزء تشکیل شده است: آچ (باز کردن) _ مز (پسوند نفی).