یادداشت سروش دباغ به یاد رضا براهنی

رضا براهنی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی، در روزهای آغازینِ سده شمسی روی در نقاب خاک کشید و «پشت حوصله نورها دراز کشید».

- به گزارش تابناک به نقل از دین آنلاین، سروش دباغ در رثای رضا براهنی ( نویسنده و منتقد ) نوشت: طی ساعاتی که از انتشار خبر درگذشت این چهره فرهنگیِ برجسته می گذرد؛ سوگمندانه، برخی از هموطنان، به نحوی کین توزانه و خصمانه، از مرگ ایشان ابراز خوشحالی کرده اند.

او نیز گذشت از این گذرگاه وان کیست که نگذرد از این راه رضا براهنی، نویسنده، شاعر و منتقد ادبی، در روزهای آغازینِ سده شمسی روی در نقاب خاک کشید و پشت حوصله نورها دراز کشید .

روحش شاد.

هنوز دانش آموز دبیرستان بودم که نام او را شنیدم.

مادرم که در دهه چهل شمسی در دانشکده ادبیاتِ دانشگاه تهران درس خوانده بود، چند صباحی شاگرد او بود.

همچنین، کتاب طلا در مسِ براهنی را در کتابخانه پدرم دیده بودم.

روزگاری که دانشجویِ دانشگاه تهران بودم، طلا در مس ، آواز کشتگان و برخی دیگر از آثار او را در مطالعه گرفتم.

براهنی در نهادینه شدنِ سنتِ نقد ادبی در ایران معاصر، انصافاً نقش مهمی ایفا کرد و کارهایش مؤثر افتاد.

اشعارش با ذائقه من جور نبود و به دلم چندان نمی نشست؛ همچنان که برخی تیزی های قلمش، از جمله بچه بودای اشرافی خطاب کردن سپهری را نمی پسندیدم.