همه روزگار تو نوروز باد

خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)- شعر نوروزی - به گزارش ایسنا، در شاهنامه فردوسی به باور ِ بسیاری، از جمله جشن نوروز اشاره شده است که به گفته فردوسی این جشن از روزگار جمشید، شاه پیشدادی است که با پیروزی اش بر اهریمن، شادی و برکت و بارش را به ایرانیان هدیه کرد و مردم آن روز را روز نو یا روز نوین خواندند و این رسم و آیین در ایران جاودانه شد.

داستان جمشید: جهان انجمن شد بر آن تخت او شگفتی فرومانده از بخت او به جمشید بر گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند سر سال نو هرمز فرودین بر آسوده از رنج روی زمین بزرگان به شادی بیاراستند می و جام و رامشگران خواستند چنین جشن فرخ از آن روزگار به ما ماند از آن خسروان یادگار چنین سال سیصد همی رفت کار ندیدند مرگ اندر آن روزگار ز رنج و ز بدشان نبد آگهی میان بسته دیوان به سان رهی به فرمان مردم نهاده دو گوش ز رامش جهان پر ز آوای نوش چنین تا بر آمد بر این روزگار ندیدند جز خوبی از کردگار ****** بخشی از داستان سیاوش : همه ساله بخت تو پیروز باد همه روزگار تو نوروز باد برفت و ببرد آنک بد نوذری سواران جنگ آور و لشکری به نزدیک شاه آمد از دشت جنگ بره بر نکرد ایچ گونه درنگ زمین را ببوسید در پیش شاه نکرد ایچ خسرو بدو در نگاه ***** پادشاهی خسرو: