آیینی کهن که به تحریف کشیده شد/ زشتی و زیبایی های چهارشنبه آخر سال!

آخرین چهارشنبه سال با الگوبرداری از نیاکان ایرانی، هزاران سال است که با چرخش نسل به نسل در حال برگزاری است، اما طی سالهای اخیر با به وجود آمدن تغییراتی در این آیین، - به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، چهارشنبه سوری ضمن آن که نماد سوختن و از بین بردن سرمای زمستان و روی آوری گرمای بهار و تابستان می باشد، یک خبررسان بهاری هم هست و با افروخته شدن این آتش، خبر آمدن بهار گم شده را هم می دهند.

کسانی که از ژرفای فرهنگ ایرانی بی خبر هستند، این گونه جشن ها را به رسمیت نشناختند و حتی برای نفی آن کوشیدند.

ولی از آن روی که ریشه فرهنگ در وجود مردم جای دارد، بزرگداشت این روز احیاء شد، هرچند با ناهنجاری ها و البته سوداگری سودجویان همراه بودیم و این آیین، چند سالی است که با معضلات دشواری رو به رو شده است.

یک فرهنگ شناس فارسی در مورد آداب و رسوم چهارشنبه سوری در گفت وگو با خبرنگار فارس گفت: ایرانیان از گذشته های دیرین که قدمت آن به چند هزار سال می رسد، جشن های گوناگونی داشته اند که چهارشنبه سوری یکی از آنها است.

سید محمدهادی حسینی اضافه کرد: سور به معنای جشن است و به نی و نایی که در آن نواخته می شده، سورنا یا سرنا می گفتند؛ افزون بر این در آیین زرتشت، آتش نمادی از پاکی و با نور اهورا مزدا یا آفریدگار پیوند دارد بنابراین در شب چهارشنبه پایانی سال