جواهرسازی یک رسانه است

به گفته یک کارشناس هنر نباید تنها به زیورآلات به عنوان یک کانی و سنگ گران بها نگریست که فقط ارزش اقتصادی زیادی دارد؛ چراکه همواره تاریخ در کشور ما این را نشان داده است که ایرانیان از جنبه های گوناگون زیورآلات استفاده می کردند.

- به گزارش ایسنا، روح الله شمسی زاده، پژوهشگر دوره دکتری پژوهش هنر دانشگاه تهران و مدرس گروه مجسمه سازی دانشگاه هنر تهران، با اشاره به سیر تحولات صنعت جواهرسازی با رویکرد جواهرات کلاسیک، مدرن و سنتی معتقد است: همواره واژه زیورآلات در جغرافیای ایران تعریف مشخصی داشته است.

با دقت به مفهوم جواهرات و زیورآلات، می توان گفت به نوعی با یک جنبه خاصی از یک رسانه رو به رو هستیم؛ بنابراین می توان گفت صنعت جواهرسازی شاخص های یک رسانه را داراست و جواهرسازی خود یک رسانه است.

به گفته این دانش آموخته هنر، یکی از جنبه های رسانه ای بودن این صنعت اینجاست که با نگاهی گذرا به متون مکتوب ایرانی نظیر کتاب جواهرنامه نظامی می توان گفت، تاکنون عناوین زیادی در حوزه زیبایی شناسی و تکنیکی بودن این صنعت نوشته شده است.

شمسی زاده در این رابطه اظهار کرد: تزیین و جنبه زیبایی شناسی تنها بخشی از این جریان بوده و در بسیاری موارد صنعت جواهرات جنبه درمانی و حتی آیینی داشته است؛ همچنین در برخی دوره های تاریخی زیورآلات کاربردهای متنو�