برای یک صدای مسحورکننده و زنانه در تاریخ سینما

دیگر رسم شده که وقتی خبر درگذشت یک فرد معروف را می شنویم تازه بفهمیم او که بوده و چه کرده و چه جایگاهی در عرصه ی کاری خود داشته است.

این دیر فهمیدن برای نسل جوان ، - بویژه در این دو سالی که کرونا انسان های بیشتری را اسیر خاک کرد، به وفور اتفاق افتاد و هر ازگاهی نام کسانی از فرهنگ و هنر و فلسفه برجسته شد که برای گروهی عظیم حتی قشر فرهیخته و روشنفکر کمتر شناخته شده بود؛ امروز یکی از آن نام ها رفعت هاشم پور است که سینماگران قدیمی او را یکی از ستاره های زن دوبلور بعد از انقلاب می دانند که دیگر همانندی ندارد.

به گزارش ایسنا، رفعت هاشم پور 90 سال عمر کرد که تقریبا نیم قرن آن را در دوبله گذراند.

او در سال 1336 از مدرسه تئاتر فارغ التحصیل شد و آن طور که خودش گفته بود اصلا قصد ورود به دوبله را نداشت، اما دست تقدیر بود یا سرنوشت او را به این عرصه کشاند و کارش را به عنوان دبلور و سرپرست دوبله تا پیش از دهه 90 خورشیدی دنبال می کرد.

او موفقیت خود را در همان سال های شروع کارش، مدیون سرپرست ها و مدیران دوبلاژ می دانست که با آن ها همکاری می کرد چرا که به یک دختر جوانی همچون او در هنگام ورود به این فضا اعتماد کردند تا در همان سال 1336 برای اولین بار دوبله را با گویندگی به جای نقش اول یک فیلم عربی آغاز کند.