کودتا در اسفند؛ به جاه رسیدگان و در چاه افتادگان

جهانگیرخان صوراسرافیل با طناب و دشنه پای استبداد صغیر محمدعلی شاهی جان باخت.

سید ضیاء الدین اما از سرب و مُرکّب، نه طناب دار که مَرکب قدرت ساخت و به سوی آن تاخت و کابینه سیاه را تشکیل داد.

- به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: سوم اسفندماه در تقویم خورشیدی یادآور کودتایی است که 101 سال قبل و در نفس های آخر قرن در ایران به وقوع پیوست؛ حرکتی نظامی - سیاسی که با اعلان حکم می کنم - رضا آغاز شد.

حرکت از آق بابای قزوین به سمت تهران، تسخیر دارالخلافه و تصاحب قدرت را قوای قزاق یا همان بال نظامی کودتا انجام دادند و این برای اولین بار در تاریخ ایران بود که یک نیروی مسلح غیر عشیره ای و ایلی دست به فعل و انفعال سیاسی می زد.

پیش از آن هم البته مردان مسلح در قالب سران ایلات و بزرگان خاندان ها رد پایی از خون در تاریخ ما بر جا نهاده بودند اما این از جنس دیگری بود.

کمااین که قزل باش ها در سلطنت صفویه که در قدبرافراشتن و زوال و نیز تعویض شاهان نقش غیر قابل انکاری داشتند تا سردارانی که شبی با بی سرکردن نادر مسیر تاریخ و سلسله افشاریه را تغییر دادند: به یک چرخش چرخ نیلوفری نه نادر به جا ماند و نه نادری سرشب که شد حکم تاراج داد سحرگه نه تن، سر نه سر، تاج داشت بیشتر این حرکات اما به پشتوانه قوای مسلح فصلی ایلی – خاندانی بوده است.