شاهنامه ضدّ زن نیست

شاهنامه بر خلاف آنچه در نزد اشخاص ناآشنا معروف شده یک کتاب ضدّ زن نیست.

در تمام دوران پهلوانی، از سودابه که بگذریم، - یک زن پتیاره دیده نمی شود.

اکثر زنان در شاهنامه نمونهٔ بارز زن تمام عیار هستند.

به گزارش ایسنا صفحه منسوب به محمدرضا شفیعی کدکنی در مطلبی به مناسبت جشن سپندارمذگان، با انتشار بخشی از مقاله مَردگیران جلال خالقی مطلق درباره سپندارمذگان مَردگیران نوشته است: در ایران کهن، یک جشن بهاری زنان بوده که در آن روز زنان از آزادی بیشتری برخوردار بودند و بویژه دختران دم بخت به همسرگزینی تشویق می شدند و از این رو این جشن را مَردگیران می نامیدند.

روز این جشن پنجم اسفند بود.

پر بیراه نیست اگر بانوان روشنفکر ایرانی دست کم، کنگره ها و جلسات ویژهٔ مسائل زنان را در این روز برگزار کنند تا یاد آن جشن دوباره زنده گردد.

این صفحه همچنین با به اشتراک گذاشتن بخش هایی از کتاب آواها و ایماها ی محمدعلی اسلامی ندوشن به زنان شاهنامه پرداخته است.

در این مطلب می خوانیم: این زن ها هستند که به داستان تراژیک آب و رنگ بخشیده اند.

اگر تهمینه نبود مرگ سهراب آنقدر مؤثر و غم انگیز جلوه نمی کرد.

همین گونه است مرگ فرود اگر جریره نبود، و مرگ سیاوش اگر فرنگیس نبود، و مرگ اسفندیار اگر کتایون نبود، و مرگ رستم و تراژدی زال، اگر رودابه نبود.