کدام ولنتاین، کدام عشق؟/ عشقی که به مناسک تقلیل یافته

دختران و پسران جوان ایرانی همانند عشاق اروپایی و آمریکایی در روز ولنتاین خرس و قلب و شکلات قرمز هدیه می دهند و شب هنگام به رسم عشاق چینی بالون عشق به آسمان می فرستند و مانند زرتشتیان، - نامه ای که حاوی آرزوهای عاشقانه است را به آب می اندازند.

بسیاری از آنها حتی آیین هالوین اروپایی را نیز به جای می آورند و دور کاج کریسمس خانه شان دعا می خوانند.

این بلاتکلیفی و درهم ریختگی در برگزاری آیین ها و مناسک مختلف، تا حد زیادی محصول ناسیونالیسم آشفته و سه منبع متفاوت هویت بخش یعنی ایرانیت، اسلامیت و غرب گرایی است.

عصر ایران؛ مرضیه حسینی - چند روز مانده به چهاردهم فوریه، مغازه ها، فروشگاه ها و حتی متروها و دست فروشی ها پر می شود از خرس های کوچک و بزرگ قرمز و جعبه های کادو.

دخترها و پسرهای جوان ذوق زده و مشتاق، مشغول تدارکِ مهمانی ها و مناسک این روزند، چهاردهم فوریه/ بیست و پنج بهمن ماه روز ولنتاین یا روز عشق است.

روزی که چند سالی است در کشور ما جدی گرفته می شود و حتی به رسمیت شناختن آن در یک ارتباط عاطفی و عاشقانه، همانند روز تولد و یا سالگرد ازدواج، برای تعداد زیادی از افراد حایز اهمیت است.

در کنار تغییر چهره شهر، فضای مجازی خاصه اینستاگرام که در غیاب و حذف روشن فکران و صاحبان اندیشه، به مرجعی برای فرهنگ سازی بدل شده نیز به کار تبلیغاتِ