بالاتر از جنایت

واقعیت تلخ دیگری که در رفتار مجرمان مشهود است، بی تفاوتی آنها نسبت به عواقب اعمال مجرمانه شان است.

درحقیقت آنان دیگر ترسی از اجرای مجازات ندارند و از رفتار جنایتکارانه خود تبری هم نمی جویند.

- اکنون با مجرمانی مواجهیم که با افتخار از اعمال مجرمانه شان نظیر قتل یاد می کنند و ایستادگی مقابل پلیس را مایه بزرگی شان می دانند.

در یادداشتی در روزنامه اطلاعات آمده است: قتل های ناموسی از سال ها قبل به عنوان یک پدیده ناپسند اجتماعی، هر از چند گاهی در برخی نقاط ایران اتفاق می افتد و عاملان این گونه قتل ها به دلیل برخی تعصبات، دست به جنایت می زنند تا به زعم خود با این کار آبروی خانوادگی شان را حفظ کنند.

بررسی پرونده قضایی این گونه جنایت ها نشان می دهد که اغلب عاملان قتل های ناموسی، قبل و هنگام ارتکاب جرم، فقط به فکر حذف فیزیکی مقتولان هستند و تنها هدفشان هم حفظ آبروست و حتی علاقه ای به رسانه ای شدن ماجرا ندارند، زیرا انتساب مقتول به خود و اعضای خانواده شان را مایه آبروریزی می دانند.

این موضوع که فردی با هر بهانه واهی بخواهد حق حیات را از انسان دیگری سلب کند، بدون شک امری مذموم است و این رفتار هم از سوی قانون و هم شرع و عرف، قبیح شمرده می شود اما متأسفانه این گونه قتل ها در ایران همچنان در اشکال جدیدی اتفاق می افتند.