به مناسبت سالروز نبرد چالدران؛ بدون وضو وارد این سرزمین نشوید!

523 سال پیش در دوّم رجب سال 920 هجری قمری، سپاه ایران در نبردی نابرابر از نظر نیرو و تجهیزات، جهت دفاع از حاکمیّت شیعه که در قلمرو ایران قدیم متمرکز شده بود، در برابر حمله ی عثمانی ایستادگی کرد و خاک دشت چالدران به خون چندهزار شهید مدافع حریم تشیّع و ایران لاله گون شد.

امری که به نام چالدران شهرت جهانی بخشیده و آن را بر سر زبان ها انداخته است، وقوع این نبرد مابین نیروهای شاه اسماعیل صفوی و سلطان سلیم عثمانی به عنوان نخستین و مهم ترین رویارویی مابین دولت ایران نوین و عثمانی می باشد.

کمی بعد نبردهای گوناگونی مابین این دو دولت و بعدها مابین دولت های افشار، زند و قاجار و دولت عثمانی رخ داده است.

لکن جنگ چالدران به صورت شاخص در اذهان تاریخی جهان و به ویژه دنیای اسلام، به عنوان رویارویی دو ملّت همسایه ثبت شده است.

نبرد چالدران را از یک منظر می توان به نبرد توپ و شمشیر، یا نبرد آلات حرب قدیمی با ادوات نظامی آتشین نو تعبیر کرد.

علیرغم شکست مقطعی ظاهری در این جنگ، دفاع جانانه قزلباشان در این جنگ که مردانه با شمشیر، تیر و کمان خود را به دریای توپ و تفنگ می زدند، حمله ای که به قصد انهدام کامل دولت تازه نفس شیعی صورت گرفته بود را دفع نمود و رشادت و شجاعت ایرانیان که به فرماندهی شاه اسماعیل، که خود در وسط معرکه، بر خلاف سلطان سلیم که بر فرا