روایتی از شور و دل شوره های عکاسی در روزهای پرالتهاب 57

نوجوان 16 ساله بروجنی سعی دارد با یک دوربین ساده عکاسی صحنه های ناب و زیبای حضور مردم در راهپیمایی های شهرش را از لنز دوربین به تصویر بکشد.

- هیجان جوانی و شور مردم به من انرژی می داد که به کارم ادامه بدهم تا اینکه یک روز مردم به آقای شاهرخی نماینده امام(ره) در بروجن خبر رساندند که یک نفر از جمعیت و تجمعات عکس می گیرد خبر به من رسید و من خدمت آقای شاهرخی رسیدم و گفتم آن کسی که عکس می گیرد من هستم و هیچ قصد و غرضی ندارم و صرفا برای به تصویر کشید حضور مردم و اینکه سند و مدرکی برای آیندگان بماند عکاسی می کنم.

در آن روز آقای شاهرخی وقتی این حرف ها را شنید خیلی خوشحال شد و رو به جمعیت گفت که آقای طاهری از ما است و این موضع باعث شد من شهامت بیشتری پیدا کنم و مردم هم از آن به بعد همکاری بیشتری با من می کردند همیشه مراقب بودم دست ساواک به عکس ها و فیلم های من نرسد.

همیشه برای تهیه فیلم ها و چاپ آن ها به اصفهان می رفتم و هر بار به مغازه های مختلف می رفتم که نیروهای امنیتی رد من را نزنند.

تا جایی که در توانم بود جریان انقلاب بروجن را عکاسی می کردم و حالا خیلی خوشحالم که توانسته ام انقلاب بروجن را از قلم دوربین به تصویر بکشم.

فارس: از حال و هوای مردم در آن روزها بگویید؟ آن روزها مردم حال و هوای وصف ناشدنی داشتند و به نظرم همه آن اتفاقات شبیه یک معج�