چرا فرهنگ ایرانی را باید «موسیقایی» نامید؟

«شناسه ی ملی ایرانی از اندام هایی چون؛ سرزمین٬ تاریخ٬ زبان فارسی٬ دین٬ جشن ها٬ استوره ها٬ هنر٬ ادبیات و.

پدید آمده است.

بی گمان خنیای ایرانی٬ برآیند همه ی این ویژگی ها است که جایگاهی شگرف در ماندگاری و شکوفایی آن ها داشته٬ گاه زمینه ساز یکپارچگی ملی نیز بوده است.

- شناسه ی ملی ایرانی از اندام هایی چون؛ سرزمین٬ تاریخ٬ زبان فارسی٬ دین٬ جشن ها٬ استوره ها٬ هنر٬ ادبیات و.

پدید آمده است.

بی گمان خنیای ایرانی٬ برآیند همه ی این ویژگی ها است که جایگاهی شگرف در ماندگاری و شکوفایی آن ها داشته٬ گاه زمینه ساز یکپارچگی ملی نیز بوده است.

از این رو فرهنگ ایرانی را باید موسیقایی نامید.

به گزارش ایسنا، اشکان زارعی ـ پژوهشگر ـ در یادداشتی که با عنوان خنیای ایرانی از باربد تا ارموی در اختیار ایسنا قرار داده، به مناسبت ششم بهمن که روز آواها و نواها نامگذاری شده است، این طور نوشته است: موسیقی ایرانی٬ قباله ٔ حیثیت و سند شرافت ماست .

از مخبرالسطنه ها تا رضا محجوبی ها٬ همه برای این زبان همگانی رنج برده اند و مایه گذاشته اند.

این موسیقی را نمی شود به زنجیر کشید و مقیدش کرد، بایستی با جان و دل با گوش باطن از استاد فرا گرفت.

(ابوالحسن اقبال آذر) خنیای (موسیقی) ایرانی بازتابی از آیین ها٬ باورها٬ شیوه ٔ زندگی٬ اندیشه و پیشینه ٔ مردم این سرزمین کهن اس