مقصران حذف پرسپولیس و استقلال، همان نام های آشنا

اگر کسی جراتش را دارد باید فریاد بزند که پادشاه لخت است.

که این کوه جز موش نخواهد زایید و این بار به منزل نخواهد رسید.

چه کسی جراتش را دارد اما.

- چه کسی اراده اش را دارد؟ سیامک رحمانی در برترین ها نوشت: سال آینده پرسپولیس و استقلال در لیگ قهرمانان آسیا غایب خواهند بود.

چه خبر غم انگیزی.

هواداران فوتبال مهیج ترین رقابت باشگاهی فصل بعد را از دست داده اند و چه اتفاق بدتری ممکن بود برایشان بیفتد.

باید بهشان حق داد که خشمگین و دل شکسته باشند و اعتراض شان را ابراز کنند.

اما غم انگیزتر و مهیب تر از آنچه همین حالا رخ داده، باور این واقعیت است که خشم و اعتراض ها بی فایده خواهد بود.

تغییری در مدیریت فوتبال و ورزش ایران رخ نخواهد داد و انتظار هر اصلاح و جبرانی، خوش خیالی مطلق است.

نشدنی است.

با ساختاری که برای فوتبال ایران تدارک دیده شده، در بعد ملی و باشگاهی، رفع مشکلات و نقائص تقریبا ناممکن است.

تا چه برسد به توسعه و پیشرفت.

در این ساختار معیوب، قریب به همه پیروزی ها نتیجه استعداد و توانایی فردی است؛ در عوض شکست ها و لطمات، حاصل مجموعه ای از اشتباهات و ناکارآمدی هاست.

اگر همین حذف اخیر دو باشگاه بزرگ و پرطرفدار از مسابقات قاره ای را در نظر بگیرید؛ با همه اتهاماتی که زده می شود و انگشت هایی که این و آن را نشانه می گیرد، پیدا کردن یک مقصر و