آسیب هایی که گردشگران به جزایر جنوب می زنند

این روزها همه راه ها به جزایر خلیح فارس ختم می شود؛ روی بیلبوردهای شهری تهران آدرس بومگردی های جنوب به چشم می خورد، شبکه های اجتماعی پر شده از عکس بشقاب هایی پر از میگو و خرچنگ تازه در قشم، - از آتش روشن کردن روی شن های جزیره هنگام، ویدیوهایی از دلفین هایی که روی آب پرواز می کنند و آهوانی که روی صخره های خشک بازیگوشی می کنند.

به گزارش ایسنا، روزنامه ایران در ادامه نوشت: چند سالی است که جنوب تبدیل به بهشتی برای گردشگران داخلی شده است بخصوص در نیمه سرد سال.

اما این میزان گردشگری که توسط تورها و تورگردانان متعدد -و بعضاً فاقد آگاهی- که در نبود آموزش ها و بدون شناخت از محیط زیست جنوب کشور وارد آن می شوند می توانند چه آسیب هایی به اقلیم این خطه وارد کنند؟ آیا سیاستگذاری های مناسبی از طرف سازمان حفاظت محیط زیست برای مراقبت از حیات وحش بکر این منطقه وجود دارد؟ جنوب کشور را می توان به سه بخش تقسیم کرد؛ استان های جنوبی، جزایر قابل سکونت مانند قشم و هرمز و هنگام و جزایر غیر قابل سکونت کوچکی که یا زیستگاه و محل زادآوری حیات وحش است یا مکانی نظامی.

یکی از این جزیره ها که منطقه حفاظت شده محیط زیست و ورود ممنوع است شیدور نام دارد و در تبلیغات تورگردانان به مالدیو ایران شهرت پیدا کرده است.